จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ

อ่าน 16,073

ถ้าหากคุณดี และ ซื่อสัตย์ได้นานพอ เวลาจะคัดคนดีๆเข้ามาในชีวิตคุณ

ถ้าหากคุณดี และ ซื่อสัตย์ได้นานพอ เวลาจะคัดคนดีๆเข้ามาในชีวิตคุณ

ซื่อสัตย์ ถูก ชายนามว่า ฉลาด ปล่อยไว้ที่เกาะร้างกลางทะเล

ซื่อสัตย์พยายามคิดหาวิธีที่จะกลับขึ้นฝั่ง...

สิ่งที่ซื่อสัตย์หวังก็คือ... จะมีเรือซักลำผ่านมาทางนี้บ้าง

ซื่อสัตย์ก็ได้ยินเสียงเพลงแววมาแต่ไกล ซื่อสัตย์รีบมองไปยังต้นเสียงนั้น

มีเรือลำหนึ่งกำลังมุ่งมายังเกาะนี้ บนเรือลำนั้นมีธงผืนเล็กโบกสะบัดอยู่

บนธงนั้นเขียนคำว่า "ความสุข" ที่แท้เป็นเรือของความสุขนั่นเอง

ซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียกเรือของความสุข...

" ความสุข ความสุข ผมคือซื่อสัตย์ คุณช่วยพาผมขึ้นฝั่งได้ไหม...? "

เมื่อความสุขได้ยิน ก็พูดกับซื่อสัตย์ว่า...

" ไม่ได้หรอก... หากผมพาคุณขึ้นมาด้วยผมจะหมดสุข คุณดูสิ ผู้คนมากมายในสังคมยุคนี้ที่พูดความจริงแล้วกลับไม่มีความสุข ขอโทษนะซื่อสัตย์ผมรับคุณขึ้นมาไม่ได้...! "

พูดเสร็จ ความสุขก็จากไป...!!

ผ่านไปสักครู่หนึ่ง " ตำแหน่ง " ก็ผ่านมา

ซื่อสัตย์ตะโกนเรียกตำแหน่ง...

" ตำแหน่ง ตำแหน่ง ผมคือซื่อสัตย์ ผมขออาศัยเรือของคุณขึ้นฝั่งได้ไหม...? "

ตำแหน่งพอได้ยิน ก็รีบหันหัวเรือให้ห่างออกไป จากนั้นก็หันมาพูดกับซื่อสัตย์ว่า

" ไม่ได้ ไม่ได้ ซื่อสัตย์คุณจะขึ้นมาอยู่กับผมไม่ได้ คุณรู้ไหม...? ตำแหน่งที่ผมได้มานั้นมันยากเย็นสักเพียงใด หากผมพาซื่อสัตย์อย่างคุณมาอยู่ด้วย ผมก็จะสูญเสียตำแหน่งไปแน่ๆ เพราะ ตำแหน่งนี่ผมได้มาด้วยความไม่ซื่อสัตย์ ยังไงผมไม่ขออยู่ร่วมกับคุณ "

ซื่อสัตย์น้ำตาคลอเบ้า มองตำแหน่งที่รีบออกเรือจากไปอย่างสิ้นหวัง....

รู้สึกสับสนในตนเองเป็นอย่างยิ่ง หรือ... ในปัจจุบันนี้ ไม่มีใครต้องการซื่อสัตย์แล้ว

อยู่ๆ ท่วงทำนองที่ไม่ค่อยจะเข้ากันนัก ก็แว่วดังขึ้นมา...!!

เรือลำหนึ่งบรรทุก "แข่งขัน" เป็นจำนวนมากผ่านมา

ซื่อสัตย์จึงตะโกนเรียก.... " แข่งขัน แข่งขัน ผมขอขึ้นเรือของคุณได้ไหม...? "

แข่งขันถามกลับมา... " คุณเป็นใคร คุณมีประโยชน์แค่ไหนกับพวกเรา...? "

ซื่อสัตย์ไม่อยากพูดอะไรมาก เพราะเกรงว่าจะพลาดโอกาสอีก

แต่ซื่อสัตย์ก็คือซื่อสัตย์ ยังไงก็พูดความจริงเสมอ... " ผมคือซื่อสัตย์... "

" ห๊า....!!! คุณคือซื่อสัตย์ หากพวกเรามีคุณอยู่ด้วย เราจะแข่งขันเอาชนะอะไรกับใครที่ไหนได้ "

...พูดเสร็จ แข่งขันก็หันหัวเรือจากไปอย่างรวดเร็ว

ในขณะที่ซื่อสัตย์กำลังสิ้นหวัง อยู่ๆก็มีน้ำเสียงอันเมตตาดังขึ้นว่า... " ลูกจ๋า ขึ้นเรือเถิด...!! "

เมื่อซื่อสัตย์เงยหน้าขึ้นมอง ก็เห็นผู้เฒ่าคนหนึ่งยืนอยู่บนเรือ...

" ฉันคือกาลเวลา " ...กาลเวลาแนะนำตัว

" ทำไมต้องมาช่วยผมครับ...? " ซื่อสัตย์ถามออกไปด้วยความสงสัย

" มีแต่กาลเวลาเท่านั้นที่รู้ว่าซื่อสัตย์มีค่ามากเพียงใด " ...กาลเวลาพูดออกไปด้วยรอยยิ้ม

กาลเวลาได้เล่าให้ซื่อสัตย์ฟังว่า พบ.. ความสุข ตำแหน่ง แข่งขัน ที่ต่างก็เรือล่มอยู่กลางทะเล

" ตัวข้ากาลเวลาในอดีต เคยเป็นทั้ง ความสุข ตำแหน่ง และ แข่งขัน มาหมดแล้ว สิ่งที่ข้าได้เรียนรู้ก่อนมาเป็นกาลเวลา คือ... ทุกสิ่งที่เคยเป็น ความสุขจะหายไปถ้าไม่มีความซื่อสัตย์ ตำแหน่งที่ได้มาก็เป็นตำแหน่งจอมปลอม การแข่งขันก็จะได้ชัยชนะอยู่ได้ไม่นานก็จะล้มเหลวไม่เป็นท่า "

จงเป็นคนซื่อสัตย์ เพราะเวลาเท่านั้นที่จะคัดสิ่งที่ดีให้กับคุณ


คติสอนใจ

เครื่องสำอาง แม่และเด็ก คลินิก สุขภาพ สกินแคร์ แต่งหน้า ทรงผม ทำเล็บ แฟชั่น ความรัก ดูดวง วาไรตี้ ลดน้ำหนัก ออกกำลังกาย คติสอนใจ ท่องเที่ยว ที่พัก ร้านอาหาร ร้านคาเฟ่